Giethoorn (Weerribben) en Genemuiden – 10 juli 2024 ====== Door: Maarten Bijveld
Al ruim voor acht uur staan de eerste reizigers te wachten op busstation De Hille in De Looveltlaan. De storm -code oranje voor het hele land- van gisteren is op tijd gaan liggen. Vandaag belooft een mooie dag te worden. Alleen maar goed gemutste Ossenaren die de bus instappen. We zijn met bijna 90 mensen, keurig verdeeld over twee bussen. Om klokslag half negen geeft chauffeur Peter het startsein: op naar Genemuiden.
Hij waarschuwt alvast dat het een flink eind rijden is en dat we ons moeten houden aan het geplande tijdschema. En natuurlijk willen we allemaal op tijd weer thuis zijn voor ons aller Oranje. Om negen uur vanavond spelen de voetballers de halve finale van het E.K. in Dortmund tegen Engeland. Het hele land is in rep en roer, het zal toch niet..
De busreis verloopt voorspoedig. De sfeer in de bus is uitstekend en we arriveren mooi op tijd in Genemuiden. Eerst maar eens genieten van koffie met gebak in de grote kantine van de voormalige tapijtfabriek. Daarna worden we in groepen verdeeld en krijgen we uitleg over de geschiedenis van de tapijtindustrie in en rond Genemuiden. De biezenmatten werden vanaf de zestiende eeuw vervaardigd en de kokosmatten na 1920. Wie kent ze niet? Na de wollen tapijten kwamen de kunststof (nylon) tapijten. Nu wordt er zelfs kunstgras geproduceerd. Maar Oranje speelt toch liever op gewoon gras..
Stipt op tijd vertrekken we richting Dwarsgracht-Giethoorn. Onderweg worden we verrast met een frisse regenbui maar we zitten hoog en droog in de bus. In café Restaurant De Otterskooi wacht ons een uitgebreide lunch. Diverse soorten brood, heerlijke tomatensoep, verschillende soorten kaas -en vleesbeleg en ten slotte een ouderwets lekkere kroket. We laten het ons goed smaken. Nog maar net van tafel vertelt Annie Vissers (90 jaar) over haar geboortedorp Uden. Ze staat met haar verhaal in het boek over de Bende van Oss. Hartverscheurend mooi kan ze erover vertellen. Volgens haar waren de armoede in die tijd en de grote werkloosheid in Oss de grote boosdoeners. Ze heeft ’t bij ’t rechte eind.
Om twee uur stappen we richting het water. Overal om je heen, heel veel water. Ook van boven komt nu heel veel water. Gelukkig zijn de boten waarop we varen overdekt en zijn er voldoende goede zitplaatsen. Ook is er een gids op de boot om het een en ander uit te leggen. De boottocht duurt een uurtje. Onderweg zien we veel mooie woonboerderijen en allerhande soorten bruggen. De tijd heeft hier stil gestaan, zo lijkt het toch. De natuur is hier de baas. Het zonnetje schijnt weer volop. De bomen, de struiken, de weilanden en het water geven ons een goed gevoel en een geweldig weids uitzicht. Daar kan geen stad tegenop. Giet(geit)hoorn en Dwarsgracht zullen we niet snel vergeten.
De bus wacht op ons en om vier uur rijden we richting Terwolde. Het is een uurtje rijden voor ons welverdiende diner in Restaurant Kriebelz. Tomatensoep, draadjesvlees, salade, rode kool, vanillevla, aardbeien met slagroom en chocolade. Het is heerlijk samen genieten en een mooie afsluiter van de dag.
Om zeven uur is de laatste etappe naar Oss. Gelukkig geen files op de weg en om kwart over acht arriveren we in de Looveltlaan. Eén rollator blijkt in de verkeerde bus te zijn geparkeerd. Voor mevrouw Schaap (88 jaar) bel ik nog even de Regio-taxi. Ze wacht alleen en als laatste bij De Hille. Precies om half negen staat haar taxi voor de deur. Iedereen tevreden naar huis. Het is mooi geweest. Een dag om te onthouden, een mooie dag, tot volgend jaar, houdoe.